Ο Κέρκωψ, ο επονομαζόμενος Πυθαγόρειος, ήταν ορφικός ποιητής άγνωστης εποχής, πρωιμότερης όμως του 4ου π.Χ. αιώνα.
Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (επικαλούμενος παλαιότερη μαρτυρία του γραμματικού Επιγένη, συγγραφέα μιας χαμένης πραγματείας με τίτλο Περί της εις Ορφέα ποιήσεως) αναφέρει ότι ο Κέρκωψ έγραψε δύο ορφικά ποιήματα, την Εις Άδου κατάβασιν (που σωζόταν τουλάχιστον μέχρι την αλεξανδρινή εποχή)[1] και τον Ιερόν Λόγον.[2]
Η Σούδα προσθέτει ότι οι Ιεροί Λόγοι αποτελούνταν από 24 ραψωδίες και ότι ορισμένοι απέδιδαν το έργο (αντί στον Κέρκωπα) στον μυθικό Ορφέα ή στον Θεόγνητο τον Θεσσαλό[3] -ως συγγραφέα όμως της Εις Άδου καταβάσεως μνημονεύει τον ποιητή Ορφέα τον Καμαριναίο.[4]&[5]
Να σημειωθεί τέλος ότι ορισμένοι μελετητές ταύτιζαν τον Κέρκωπα τον Πυθαγόρειο με τον Κέρκωπα τον Μιλήσιο, τον φερόμενο και ως ποιητή του χαμένου έπους Αιγίμιος.
1. W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities (1870), σελ. 672 τόμος I. Perseus
2. Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Στρωματείς, I·
[᾿Επιγένης δὲ ἐν τοῖς Περὶ τῆς εἰς ῾Ορφέα <ἀναφερομένης> ποιήσεως Κέρκωπος εἶναι λέγει τοῦ Πυθαγορείου τὴν Εἰς ῞Αιδου κατάβασιν καὶ τὸν ῾Ιερὸν λόγον].
3. Λεξικό Σουίδα, λήμμα: "Ορφεύς Λειβήθρων".
4. Λεξικό Σουίδα, λήμμα: "Ορφεύς Καμαριναίος".
5. Το σύνολο των ελαχίστων αρχαίων αναφορών στο έργο του Κέρκωπος στα:
• H. Diels, Die fragmente der vorsokratiker, "Cecrops", 1906. remacle
• Προσωκρατικοί Άπαντα 3, "Κέρκωψ", εκδ. Κάκτος, 2000.
Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (επικαλούμενος παλαιότερη μαρτυρία του γραμματικού Επιγένη, συγγραφέα μιας χαμένης πραγματείας με τίτλο Περί της εις Ορφέα ποιήσεως) αναφέρει ότι ο Κέρκωψ έγραψε δύο ορφικά ποιήματα, την Εις Άδου κατάβασιν (που σωζόταν τουλάχιστον μέχρι την αλεξανδρινή εποχή)[1] και τον Ιερόν Λόγον.[2]
Η Σούδα προσθέτει ότι οι Ιεροί Λόγοι αποτελούνταν από 24 ραψωδίες και ότι ορισμένοι απέδιδαν το έργο (αντί στον Κέρκωπα) στον μυθικό Ορφέα ή στον Θεόγνητο τον Θεσσαλό[3] -ως συγγραφέα όμως της Εις Άδου καταβάσεως μνημονεύει τον ποιητή Ορφέα τον Καμαριναίο.[4]&[5]
Να σημειωθεί τέλος ότι ορισμένοι μελετητές ταύτιζαν τον Κέρκωπα τον Πυθαγόρειο με τον Κέρκωπα τον Μιλήσιο, τον φερόμενο και ως ποιητή του χαμένου έπους Αιγίμιος.
1. W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Antiquities (1870), σελ. 672 τόμος I. Perseus
2. Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Στρωματείς, I·
[᾿Επιγένης δὲ ἐν τοῖς Περὶ τῆς εἰς ῾Ορφέα <ἀναφερομένης> ποιήσεως Κέρκωπος εἶναι λέγει τοῦ Πυθαγορείου τὴν Εἰς ῞Αιδου κατάβασιν καὶ τὸν ῾Ιερὸν λόγον].
3. Λεξικό Σουίδα, λήμμα: "Ορφεύς Λειβήθρων".
4. Λεξικό Σουίδα, λήμμα: "Ορφεύς Καμαριναίος".
5. Το σύνολο των ελαχίστων αρχαίων αναφορών στο έργο του Κέρκωπος στα:
• H. Diels, Die fragmente der vorsokratiker, "Cecrops", 1906. remacle
• Προσωκρατικοί Άπαντα 3, "Κέρκωψ", εκδ. Κάκτος, 2000.
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου