Πολιπόρθης

O Πολιπόρθης[1] (ή Πτολιπόρθης κατά τον Παυσανία)[2] ήταν ο μικρότερος γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης. Γεννήθηκε όταν ο Οδυσσέας έλειπε από την Ιθάκη και είδε για πρώτη φορά τον πατέρα του όταν αυτός επέστρεψε στο νησί μετά από πολυετή απουσία.

Σύμφωνα με τον Πρόκλο, τον συγγραφέα της Γραμματικής Χρηστομάθειας, αυτό συνέβη όταν ο Οδυσσέας ξαναγύρισε στην Ιθάκη από την Θεσπρωτία, (όπου είχε πάει μετά την μνηστηροφονία, είχε παντρευτεί την βασίλισσα των Θεσπρωτών Καλλιδίκη και είχε κάνει μαζί την έναν άλλο γιο, τον Πολυποίτη).[3] Γεγονότα που περιγράφονταν στα χαμένα έπη Τηλεγόνεια και Θεσπρωτίδα.

---

1. Ο πορθητής πόλεων: από το πόλις + πέρθω [εκπορθώ].
2. Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, Αρκαδικά, 12.6.
3. R. Westphal, "Πρόκλου, Χρηστομαθείας Γραμματικής Β΄", στο: Scriptores metrici graeci (1866), σελ. 241.
•  Απολλόδωρος, Επιτομή Βιβλιοθήκης, 7.35.

(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

---

Αιγίμιος, ο μυθικός νομοθέτης των Δωριέων

Ο Αιγίμιος (ή Αιγιμιός), ο γιος του Δώρου, ο αρχαιότερος νομοθέτης της δωρικής φυλής σύμφωνα με τον Πίνδαρο,^[1] ήταν γενάρχης και βασιλιάς των Δωριέων της Θεσσαλίας.

Όταν οι Λαπίθες με πολυάριθμο στρατό εισέβαλαν στην χώρα του, ο Αιγίμιος ζήτησε τη βοήθεια του Ηρακλή τάζοντας του το ένα τρίτο του βασιλείου του. Ο Ηρακλής νίκησε τους Λαπίθες και σκότωσε τον Κόρωνο, τον βασιλιά τους, και τον σύμμαχό του Λαογόρα, τον βασιλιά των Δρυόπων.^[2] Το μερίδιο όμως του βασιλείου, που αντιστοιχούσε στην αμοιβή του, το άφησε παρακαταθήκη στον Αιγίμιο με εντολή να το αποδώσει στους απογόνους του και ο ίδιος αναχώρησε για τη Τραχίνα.^[3]

Αργότερα ο Ύλλος, ο γιος του Ηρακλή, προσπάθησε επικεφαλής των Ηρακλειδών να καταλάβει την Πελοπόννησο. Σκοτώθηκε όμως σε μονομαχία από τον Έχεμο, τον βασιλιά των Τεγεατών, και οι Ηρακλείδες γύρισαν προσωρινά πίσω. Μια ομάδα τους κατέφυγε στον Αιγίμιο, ζήτησε πίσω το μερίδιο του βασιλείου που τους είχε κληροδοτήσει ο πρόγονος και γενάρχης τους και εγκαταστάθηκε σ' αυτό.^[4]

Ο Αιγίμιος είχε και δύο γιους, τον Πάμφυλο και τον Δυμάνα^[5] από τους οποίους πήραν τα ονόματά τους δύο από τις Δωρικές φυλές: οι Πάμφιλοι και οι Δυμάνες. (Μια τρίτη φυλή, οι Υλλείς, πήρε το όνομά της από τον Ύλλο.)

Τους αγώνες του Αιγίμιου και του Ηρακλή ενάντια στους Λαπίθες και τους Δρύοπες διηγιόταν ένα χαμένο έπος ("Αιγίμιος"), που οι αρχαίοι απέδιδαν άλλοτε στον Ησίοδο και άλλοτε στον Κέρκωπα τον Μιλήσιο.^[6] 
 

---

1. Πίνδαρος, Πυθιόνικοι, I (Ιέρωνι Αιτναίω, άρματι), 120.
         γιατί θέλουνε
         του Πάμφυλου οι απόγονοι και των Ηρακλειδών,
         που κάτω απ' του Ταΰγετου τους λόφους κατοικούν,
         πάντα πιστοί στου Αιγιμιού να μένουν τους θεσμούς.
         (μτφ. Ιωάννης Γρυπάρης).
2. Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Β΄, 7.7.
3. Διόδωρος ο Σικελιώτης, Ιστορική βιβλιοθήκη, 4.37
4. Διόδωρος ο Σικελιώτης, Ιστορική βιβλιοθήκη, 4.58.
5. Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη, Β΄, 8.3.
6. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, βιβλίον XI. p 503. Perseus (Ath. 11.109)

(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

---