Χαμαιλέων ο Ηρακλεώτης

Ο Χαμαιλέων ήταν περιπατητικός φιλόσοφος του 4ου π.Χ. αιώνα από την Ηράκλεια του Πόντου. Ενδιαφέρθηκε κυρίως για ζητήματα λογοτεχνίας.[1]

Από μεταγενέστερους αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Αθήναιος[2] και ο Διογένης ο Λαέρτιος[3], μνημονεύονται:
α) οι σχετικές με την ποίηση πραγματείες του·  
    Περί Ομήρου, Περί Ησιόδου, Περί Στησιχόρου, Περί Σαπφούς, Περί Ανακρέοντος, 
    Περί Λάσου, Περί Πινδάρου, Περί Σιμωνίδου, Περί Θέσπιδος, Περί Αισχύλου, 
    Περί σατύρων (όπου αναφερόταν σε θέματα σχετικά με την τραγωδία) και Περί κωμωδίας·
β) τα φιλοσοφικά του συγγράμματα·
    Περί Θεών, Περί ηδονής[4], Περί μέθης και Λόγος Προτρεπτικός.

Από τα έργα του Χαμαιλέοντος σώθηκαν ελάχιστα αποσπάσματα· συγκεντρώθηκαν και δημοσιεύθηκαν το 1856 στο Βερολίνο από τον Γερμανό φιλόλογο Έρνστ Κέπκε (Ernst Köpke).[5]


1. W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Chamaeleon", τόμ. 1, σελ. 681.
2. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί (αναφορές για τον Χαμαιλέοντα στα βιβλία α΄, δ', στ΄, η΄, θ΄, ι΄, ια΄, ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄).
3. Διογένης ο Λαέρτιος, Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων, βιβλίον ε΄, 92.
4. Σύμφωνα με τον Αθήναιο, ορισμένοι απέδιδαν το Περί ηδονής έργο στον Θεόφραστο και όχι στον Χαμαιλέοντα. (βλέπε βιβλίο η΄ των Δειπνοσοφιστών: "ὡς Θεόφραστος ἢ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ ἡδονῆς εἴρηκεν")
5. E. Köpke, De Chamaeleontis Heracleotae vita librorumque reliquiis, Βερολίνο, 1856.
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

Χάραξ ο Περγαμηνός

Ο Χάραξ ο Περγαμηνός ήταν ιερέας, φιλόσοφος και ιστορικός της ελληνορωμαϊκής εποχής (πιθανότερα του 2ου μ.Χ. αιώνα).[1] Έγραψε δύο εκτενή ιστορικά έργα, τα Ἑλληνικά και τα Χρονικά· το πρώτο αποτελείτο από σαράντα βιβλία[2] και το δεύτερο από δεκάξι.[3]

Στα έργα του Χάρακος αναφέρεται συχνά ο Στέφανος ο Βυζάντιος και αρκετοί μεταγενέστεροι βυζαντινοί χρονικογράφοι και σχολιαστές (Μαλάλας, Ιωάννης Τζέτζης, Ευστάθιος, Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος, Ιωάννης Λυδός κ.ά.). Σώθηκαν συνολικά 59 αποσπάσματα.[4]


1. W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Charax of Pergamus", τόμος I, σελ. 681.
2. Λεξικό Σουίδα (Σούδα), λήμμα: "Χάραξ Περγαμηνός".
•   Η Σούδα μνημονεύει και ένα επίγραμμα που αφορούσε τον Χάρακα και άρχιζε ως εξής:
    "Εἰμὶ Χάραξ ἱερεὺς γεραρῆς ἀπὸ Περγάμου ἄκρης, ἔνθα ποτὲ πτολέμιξεν Ἀχιλλῆι πτολιπόρθω Τήλεφος Ἡρακλῆος ἀμύμονος υἱὸς ἀμύμων"
3. Στέφανος ο Βυζάντιος, Ἐθνικά, λήμμα: "Ὠρεός".
4. K. Müller, Fragmenta historicorum graecorum (1841), "Charax Pergamenus", τόμ. III, σελ. 636.
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

Χάρων ο Ναυκρατίτης

Ο Χάρων ο Ναυκρατίτης ήταν ιστορικός της ελληνιστικής εποχής.

Σύμφωνα με τη Σούδα έγραψε:
- ένα έργο για την γενέτειρά του Ναύκρατη [Ναύκρατις],
- έναν κατάλογο των βασιλέων διαφόρων εθνών
- την ιστορία των ιερέων της Αιγύπτου και των σημαντικών γεγονότων που συνέβησαν στην εποχή τους,
- καθώς και κάποιες άλλες σχετικές με την Αίγυπτο πραγματείες.[1]
Όλα τα έργα του Χάροντα του Ναυκρατίτη έχουν χαθεί

Ορισμένοι σύγχρονοι φιλόλογοι υποθέτουν ότι ο Χάρων ο Ναυκρατίτης ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Χάροντα (ή Χάρη) που αναφέρεται από μεταγενέστερους αρχαίους συγγραφείς ως φίλος του Απολλώνιου του Ρόδιου και σχολιαστής των έργων του.[2] [3]


1. Λεξικό Σουίδα, λήμμα: "Χάρων ο Ναυκρατίτης".
2. G. W. Mooney, Commentary on Apollonius: Argonautica, Λονδίνο, 1912.
3. Κάποιοι άλλοι όμως ταυτίζουν τον σχολιαστή αυτόν Χάροντα ή Χάριν με τον Χάροντα τον Καρχηδόνιο.(W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Charon of Naucratis", τόμ. 1, σελ. 690.)
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

Χάρων ο Καρχηδόνιος

Ο Χάρων ο Καρχηδόνιος ήταν ιστορικός της ελληνιστικής (;) εποχής.

Σύμφωνα με την Σούδα έγραψε τρεις πραγματείες. Στην πρώτη από αυτές παρουσίαζε τις ιστορίες όλων των Τυράννων που κυβέρνησαν σε χώρες της Ευρώπης ή της Ασίας και στις άλλες δύο τις βιογραφίες επιφανών ανδρών και γυναικών αντίστοιχα.[1]

Από τα έργα του Χάροντα του Καρχηδόνιου δεν έχει σωθεί απολύτως τίποτα.


1. Λεξικό Σουίδα, λήμμα: "Χάρων ο Καρχηδόνιος".
•  W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Charon of Carthage",  τόμ. 1, σελ. 690.
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

Χρήστος ο Βυζάντιος

Ο Χρήστος (Χρῆστος) από το Βυζάντιο ήταν ρητοροδιδάσκαλος του 2ου μ.Χ. αιώνα.[1]

Σύμφωνα με τον Φλάβιο Φιλόστρατο, υπήρξε αρχικά μαθητής του Ηρώδου του Αττικού. Αργότερα ίδρυσε τη δική του σχολή στην Αθήνα στην οποία φοιτούσαν συγχρόνως πάνω από εκατό μαθητές - ανάμεσά τους και οι μετέπειτα ρήτορες και σοφιστές Ιππόδρομος ο Λαρισσαίος, Φιλίσκος ο Θεσσαλός, Νικόδημος ο Περγαμηνός και Αρισταίνετος ο Βυζάντιος.[2]


1. W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, vol. I, σελ. 698, "Chrestus of Byzantium". 
2. Φιλόστρατος, Βίοι σοφιστών, βιβλίο β', 11
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *