Ο Επαίνετος ήταν συγγραφέας της ελληνορωμαϊκής εποχής· έγραψε βιβλία μαγειρικής και γαστρονομίας.
Ο Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, που τον μνημονεύει αρκετές φορές, αναφέρει τα έργα του Περί ιχθύων και Οψαρτυτικός.[1][2] Το δεύτερο ήταν ένας οδηγός μαγειρικής, από τον οποίον σώζεται ακέραια (στο 14o βιβλίο των Δειπνοσοφιστών) η συνταγή για ένα πλούσιο έδεσμα που λεγόταν μύμα: Φτιαχνόταν με ψιλοκομμένα κομματάκια κρέατος ανακατεμένα με τα εντόσθια και το αίμα του ζώου, στα οποία προστίθεντο ξύδι, βότανα και καρυκεύματα, τσιγαρισμένο κρεμμύδι και ψημένο τυρί, μέλι και ξινοί κόκκοι ροδιού.[3]
1. Οψαρτυτική: η μαγειρική τέχνη (Οψαρτύω < όψον (το) [κρέας, έδεσμα] + αρτύω [κατασκευάζω με τέχνη]).
2. W. Smith, A dictionary of Greek and Roman biography and mythology (1867), "Epaenetus"Τόμος II, σελ. 21.
3. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, XIV, 662d. Perseus (Ath., 14.82)
Ο Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, που τον μνημονεύει αρκετές φορές, αναφέρει τα έργα του Περί ιχθύων και Οψαρτυτικός.[1][2] Το δεύτερο ήταν ένας οδηγός μαγειρικής, από τον οποίον σώζεται ακέραια (στο 14o βιβλίο των Δειπνοσοφιστών) η συνταγή για ένα πλούσιο έδεσμα που λεγόταν μύμα: Φτιαχνόταν με ψιλοκομμένα κομματάκια κρέατος ανακατεμένα με τα εντόσθια και το αίμα του ζώου, στα οποία προστίθεντο ξύδι, βότανα και καρυκεύματα, τσιγαρισμένο κρεμμύδι και ψημένο τυρί, μέλι και ξινοί κόκκοι ροδιού.[3]
1. Οψαρτυτική: η μαγειρική τέχνη (Οψαρτύω < όψον (το) [κρέας, έδεσμα] + αρτύω [κατασκευάζω με τέχνη]).
2. W. Smith, A dictionary of Greek and Roman biography and mythology (1867), "Epaenetus"Τόμος II, σελ. 21.
3. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, XIV, 662d. Perseus (Ath., 14.82)
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου