Ο Ζηνόβιος ήταν σοφιστής και ρητοροδιδάσκαλος του 2ου μ.Χ. αιώνα. Έζησε στη Ρώμη την εποχή του Αδριανού και έγραψε, σύμφωνα με την Σούδα,[1] έναν πανηγυρικό λόγο (Γενεθλιακόν) για να τιμήσει τα γενέθλια του αυτοκράτορα. Μετέφρασε επίσης στα ελληνικά τις "Ιστορίες" του Σαλλούστιου.
Από τα έργα του σώθηκε μονάχα μια επιτομή παροιμιών του Διδύμου του Αλεξανδρέως (του γραμματικού) και του Λουκίλλου του Ταρρραίου. Πρωτοεκδόθηκε το 1497 στην Φλωρεντία και το 1559 σε λατινική μετάφραση. Αργότερα (1839) περιελήφθη στη συλλογή "Έλληνες παροιμιογράφοι" (Corpus Paroemiographorum Graecorum).[2]
Οι παροιμίες, 552 συνολικά, παρουσιάζονται αλφαβητικά και χωρίζονται σε εκατοντάδες (με την τελευταία εκατοντάδα να είναι προφανώς ελλιπής).[3]
(Διαδικτυακή έκδοση αρχαίου κειμένου: Ζηνόβιος: Ἐπιτομὴ ἐκ τῶν Ταρραίου καὶ Διδύμου παροιμιῶν συντεθεῖσα κατὰ στοιχεῖον.)
1. Λεξικόν Σουίδα, λήμμα: "Ζηνόβιος".
2. E. Leutsch, F. W. Schneidewin, Corpus Paroemiographorum Graecorum (1839), "Ζηνοβίου ἐπιτομή". Google books
3. W. Smith, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, "Zenobius", τομ. 3, σελ. 1310
Από τα έργα του σώθηκε μονάχα μια επιτομή παροιμιών του Διδύμου του Αλεξανδρέως (του γραμματικού) και του Λουκίλλου του Ταρρραίου. Πρωτοεκδόθηκε το 1497 στην Φλωρεντία και το 1559 σε λατινική μετάφραση. Αργότερα (1839) περιελήφθη στη συλλογή "Έλληνες παροιμιογράφοι" (Corpus Paroemiographorum Graecorum).[2]
Οι παροιμίες, 552 συνολικά, παρουσιάζονται αλφαβητικά και χωρίζονται σε εκατοντάδες (με την τελευταία εκατοντάδα να είναι προφανώς ελλιπής).[3]
(Διαδικτυακή έκδοση αρχαίου κειμένου: Ζηνόβιος: Ἐπιτομὴ ἐκ τῶν Ταρραίου καὶ Διδύμου παροιμιῶν συντεθεῖσα κατὰ στοιχεῖον.)
1. Λεξικόν Σουίδα, λήμμα: "Ζηνόβιος".
2. E. Leutsch, F. W. Schneidewin, Corpus Paroemiographorum Graecorum (1839), "Ζηνοβίου ἐπιτομή". Google books
3. W. Smith, A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, "Zenobius", τομ. 3, σελ. 1310
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου