Ο Νεοπτόλεμος ο Παριανός ήταν ποιητής, γραμματικός και γλωσσογράφος του 3ου π.Χ. αιώνα από το Πάριον της Μυσίας.
Έγραψε τα επικά ποιήματα Διονυσιάς[1] και Τριχθονία[2] (Ἐριχθονίς ή Ἐριχθονιάς)[3], καθώς και τα φιλολογικού ή λεξικογραφικού περιεχομένου έργα: Περὶ ἐπιγραμμάτων,[4] Περὶ ἀστεϊσμῶν,[5] Περὶ ποιήσεως, Περὶ γλωσσῶν Ὁμήρου[6] (το οποίο εκτιμάτο ως άριστο βοήθημα στη μελέτη των ομηρικών επών) και Φρύγιαι φωναί[7] (το οποίο μάλλον κατέγραφε και εξηγούσε τις φρυγικής προέλευσης λέξεις της Ελληνικής).[8]
Ο Στράβων θεωρούσε τον Νεοπτόλεμο τον Παριανό "αξιομνημόνευτο γλωσσογράφο",[9] ενώ ο σχολιαστής Πορφυρίων πίστευε ότι οι περί ποιήσεως απόψεις του Νεοπτόλεμου επηρέασαν σημαντικά τον Ρωμαίο ποιητή Οράτιο.
Από τα έργα του Νεοπτόλεμου σώθηκαν ελάχιστα αποσπάσματα που περιελήφθησαν στις συλλογές Analecta Alexandrina (1843) [10] και Collectanea Alexandrina (1925).
2. Αχιλλεύς Τάτιος, Εἰσαγωγή εἰς τὰ Ἀράτου φαινόμενα, 22.
3. Μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια Π. Δρανδάκη, ομώνυμο λήμμα
• P. Kroh, Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, ομώνυμο λήμμα.
4. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, Βιβλίον Ι', 81·
[Νεοπτόλεμος δὲ ὁ Παριανὸς ἐν τῷ περὶ ἐπιγραμμάτων ἐν Χαλκηδόνι φησὶν ἐπὶ τοῦ Θρασυμάχου τοῦ σοφιστοῦ μνήματος ἐπιγεγράφθαι τόδε τὸ ἐπίγραμμα: τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν, / πατρὶς Χαλκηδών: ἡ δὲ τέχνη σοφίη].
5. Στοβαίος, Ἀνθολόγιον, IV, 52.24.
6. C. O. Brink, Horace on Poetry: Prolegomena to the Literary Epistles, "Neoptolemus of Parium", σελ. 43-48, Cambridge University Press, 2011. (Στο κείμενο του Brink περιλαμβάνονται και όλες οι αρχαίες αναφορές στα έργα του Νεοπτόλεμου του Παριανού.)
7. Αχιλλεύς Τάτιος, Εἰσαγωγή εἰς τὰ Ἀράτου φαινόμενα,5.
8. Βλέπε επίσης: W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Neoptolemus", τόμ. 2, σελ. 1156 - όπου όμως ο Νεοπτόλεμος αποκαλείται Neoptolemus of Paros [Πάριος], αντί of Parium [Παριανός].
9. Στράβων, Γεωγραφικά, Βιβλίον ΙΓ΄, 19·
[ἐκ Παρίου μὲν οὖν ὁ γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν Νεοπτόλεμος μνήμης ἄξιος].
10. August Meineke, Analecta alexandrina (1843), σελ. 357-360,. Google books
Έγραψε τα επικά ποιήματα Διονυσιάς[1] και Τριχθονία[2] (Ἐριχθονίς ή Ἐριχθονιάς)[3], καθώς και τα φιλολογικού ή λεξικογραφικού περιεχομένου έργα: Περὶ ἐπιγραμμάτων,[4] Περὶ ἀστεϊσμῶν,[5] Περὶ ποιήσεως, Περὶ γλωσσῶν Ὁμήρου[6] (το οποίο εκτιμάτο ως άριστο βοήθημα στη μελέτη των ομηρικών επών) και Φρύγιαι φωναί[7] (το οποίο μάλλον κατέγραφε και εξηγούσε τις φρυγικής προέλευσης λέξεις της Ελληνικής).[8]
Ο Στράβων θεωρούσε τον Νεοπτόλεμο τον Παριανό "αξιομνημόνευτο γλωσσογράφο",[9] ενώ ο σχολιαστής Πορφυρίων πίστευε ότι οι περί ποιήσεως απόψεις του Νεοπτόλεμου επηρέασαν σημαντικά τον Ρωμαίο ποιητή Οράτιο.
Από τα έργα του Νεοπτόλεμου σώθηκαν ελάχιστα αποσπάσματα που περιελήφθησαν στις συλλογές Analecta Alexandrina (1843) [10] και Collectanea Alexandrina (1925).
Σημειώσεις
1. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, Βιβλίον Γ', 23· [Νεοπτόλεμος δ᾽ ὁ Παριανὸς ἐν τῇ Διονυσιάδι].2. Αχιλλεύς Τάτιος, Εἰσαγωγή εἰς τὰ Ἀράτου φαινόμενα, 22.
3. Μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια Π. Δρανδάκη, ομώνυμο λήμμα
• P. Kroh, Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, ομώνυμο λήμμα.
4. Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, Βιβλίον Ι', 81·
[Νεοπτόλεμος δὲ ὁ Παριανὸς ἐν τῷ περὶ ἐπιγραμμάτων ἐν Χαλκηδόνι φησὶν ἐπὶ τοῦ Θρασυμάχου τοῦ σοφιστοῦ μνήματος ἐπιγεγράφθαι τόδε τὸ ἐπίγραμμα: τοὔνομα θῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὖ μῦ ἄλφα χεῖ οὖ σάν, / πατρὶς Χαλκηδών: ἡ δὲ τέχνη σοφίη].
5. Στοβαίος, Ἀνθολόγιον, IV, 52.24.
6. C. O. Brink, Horace on Poetry: Prolegomena to the Literary Epistles, "Neoptolemus of Parium", σελ. 43-48, Cambridge University Press, 2011. (Στο κείμενο του Brink περιλαμβάνονται και όλες οι αρχαίες αναφορές στα έργα του Νεοπτόλεμου του Παριανού.)
7. Αχιλλεύς Τάτιος, Εἰσαγωγή εἰς τὰ Ἀράτου φαινόμενα,5.
8. Βλέπε επίσης: W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Neoptolemus", τόμ. 2, σελ. 1156 - όπου όμως ο Νεοπτόλεμος αποκαλείται Neoptolemus of Paros [Πάριος], αντί of Parium [Παριανός].
9. Στράβων, Γεωγραφικά, Βιβλίον ΙΓ΄, 19·
[ἐκ Παρίου μὲν οὖν ὁ γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν Νεοπτόλεμος μνήμης ἄξιος].
10. August Meineke, Analecta alexandrina (1843), σελ. 357-360,. Google books
(Το άρθρο αναρτήθηκε από τον υπογράφοντα και στην ελληνική Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου